تاکید بر «ایستادن مقابل نشانه‌های فساد در فوتبال ایران، گرفتن مچ فوتبال دولتی که با اسناد دروغین اداره می‌شود و توقع از تغییر رویکرد مجمع»، از نکات مهم بیانیه علی کریمی و مهدی مهدوی‌کیا است. اما مجمع آیا این حرف‌ها را تاب می‌آورد؟

بیانیه مشترک علی کریمی و مهدوی مهدوی‌کیا در آستانه انتخابات فدراسیون فوتبال حاوی نکاتی است که می‌تواند برای فوتبال ایران مایه امیدواری باشد و البته مسئولیتی را که آنها بر دوش خود گذاشته‌اند، در صورت رسیدن به صندلی رییس و نایب رییس فدراسیون فوتبال تعریف کند.

کریمی و مهدوی‌کیا در بخشی از این بیانیه درباره برنامه خود به نکته‌ای اشاره کرده‌اند که بحث‌برانگیز است: «در این برنامه جایی برای ارایه گزارش دروغین وجود ندارد و نمی‌توان با آمار نادرست باشگاه‌هایمان را به سازمان داخلی و خارجی درآمدزا معرفی کنیم در حالی که این فوتبال چه در رده ملی و چه در رده باشگاهی کاملاً ورشکسته است.»

اشاره متن بیانیه به اطلاعات دروغین در صورت‌های مالی باشگاه‌های ایرانی است که برای راستی‌آزمایی باید هر سال در اختیار کنفدراسیون فوتبال آسیا قرار گیرد. باشگاه‌ها وقتی می‌توانند مجوز حرفه‌ای برای شرکت در لیگ قهرمانان آسیا و حتی لیگ برتر ایران داشته باشند که صورت‌های مالی آنها، نشان دهد که بدهکار نیستند.

باشگاه‌های ایرانی اما سالهاست با ارائه اسناد جعلی، مجوز حرفه‌ای دریافت می‌کنند و فدراسیون فوتبال برای باشگاه‌ها مسیر را هموار می‌کند تا اسناد مالی باشگاه‌ها بدون بررسی به ای‌اف‌سی ارائه شوند.

سال گذشته البته کنفدراسیون فوتبال آسیا، به دلیل ارائه مستندات دروغین، فدراسیون فوتبال را جریمه کرد اما توقف این روند فسادآور می‌تواند منجر به حذف باشگاه‌های ایرانی از لیگ قهرمانان و حتی لیگ برتر ایران شود. فدراسیون همواره با مماشات سعی می‌کند مانع حذف تیم‌ها شود.

نظام باشگاه‌داری دولتی در فوتبال ایران با انبوهی از بدهی و بی‌تعهد بودن مقابل بدهی‌ها، با همین شیوه مماشات و ارائه اسناد دروغین ماندگار شده است. آنچه علی کریمی و مهدی مهدوی‌کیا وعده‌اش را در چند جمله داده‌اند می‌تواند به مهم‌ترین اصلاح در ساز و کار اقتصادی باشگاه‌داری دولتی ایران منجر شود.

در بیانیه مشترک کریمی و مهدوی‌کیا بارها به واژه فساد اشاره، از مبارزه با آن حرف زده‌ شده و بر عبارت فوتبال پاک تاکید شده است.

اگرچه نهاد فدراسیون در فوتبال دولتی ایران هرگز نهاد مستقلی نبوده، اما این امیدواری وجود دارد که با حضور کریمی و مهدوی‌کیا برای استقلال فدراسیون تلاش شود. سوابق ورزشی کریمی و مهدوی‌کیا این اعتماد عمومی را ایجاد می‌کند که آنها با احساس مسئولیت در قبال آنچه بر فوتبال ایران می‌گذرد، وارد عرصه انتخابات شده‌اند.

فدراسیون هرگز به تنهایی حتی اگر با مسئولیت‌پذیری چهره‌هایی مثل کریمی و مهدوی‌کیا اداره شود، نمی‌تواند دگرگونی اساسی در فوتبال را پدید بیاورد، اما بی‌تردید می‌تواند جدلی تازه را با ساختار فعلی آغاز کند و بر آن اثر بگذارد. باشگاه‌ها شاکله فوتبال را تشکیل می‌دهند، اما فدراسیون از راهکارهای قانونی می‌تواند بر کار آنها نظارت داشته باشد.

اشاره کریمی و مهدوی‌کیا به چگونگی برگزاری انتخابات نیز در این بیانیه هشداردهنده است: «با کریمی و مهدوی‌کیا یا بدون ما، امیدواریم در انتخابات ١٠ اسفند فضا همانی نباشد که سال‌ها فوتبال ایران از آن لطمه خورده است.»

در دوره‌های پیشین انتخابات فدراسیون فوتبال، سوابقی از دخالت‌های دولتی وجود دارد و مهم‌تر اینکه اعضای مجمع فدراسیون فوتبال - مثل روسای هیئت‌های استان‌ها- بر اساس منافع شغلی خود رئیس آینده را انتخاب می‌کنند تا روابط خود را با تشکیلات اصلی فوتبال حفظ کنند.

کریمی و مهدوی‌کیا توقع دارند در انتخابات ۱۰ اسفندماه با رویکرد تازه‌ای از سوی صاحبان حق رای در مجمع مواجه شوند، توقعی که نمی‌دانیم چقدر به واقعیت نزدیک است. چه بسا شعارهای علی کریمی و مهدوی‌کیا درباره گرایش به مبارزه با نشانه‌های فساد در فوتبال، مجمع را به سوی گزینه‌های دیگر سوق دهد.

با همین پیش‌بینی، کریمی و مهدوی‌کیا در بیانیه خود نوشته‌اند: «در برنامه‌های ما تمامی فعالیت‌ها شفاف و روشن است، مسیری که فرد ناسالم نمی‌تواند همراهش باشد و مدیر سالم قادر خواهد بود تا خط پایان ما را همراهی کند، بنابراین مقابل هیچ فرد یا هیئتی گارد بسته نداشته و نداریم، مگر اینکه فردی علاقه‌ای به همراهی در این برنامه شفاف نداشته باشد.»

شاید اینجا همان نقطه‌ای باشد که مسیرها تغییر می‌کنند.